Buffalo Nichols (US) Blues GC De Wildeman Herent (31-01-2024) reporter: Marcel & photo credits: Freddie info band: Buffalo Nichols info club: GC De Wildeman © Rootsville 2024

Ik heb het redelijk druk de laatste tijd en ook de kilometers rijgen zich aan elkaar. Terwijl ik eergisteren nog in West-Vlaanderen zat, was ik nu op weg naar Vlaams-Brabant en meer bepaald naar GC De Wildeman in Herent. Daar hadden ze, als enige in ons land trouwens, het lumineuze idee gehad om mee op de tour-kar te springen van Buffalo Nichols. De vraag was wel of ik er kon geraken met al die boerenblokkades op de wegen, maar de reis verliep zonder incidenten.

“Buffalo wie ?” hoor ik u al zeggen. Tja, deze jonge man is nog niet heel bekend bij het grote publiek, maar staat zeker en vast op het punt om in de toekomst heel wat potten te breken. Geboren als Carl Nichols in Houston Texas en opgegroeid in Milwaukee, staat hij bekend om zijn urgente en traditioneel geluid. Als ambitieuze tienergitarist werd Carl Nichols aangetrokken tot de blues die hij ontdekte in de platencollectie van zijn moeder.

Zijn muziek klinkt heel authentiek en heeft een diepe verbondenheid met het genre. Hij debuteerde in 2021 met een titelloos album vol pakkende blues, traditioneel en modern tegelijk, waarbij zowel zijn intense zang als zijn verzorgde fingerpicking-gitaarspel opviel. In september 2023 verscheen zijn nieuwe album “The Fatalist”. De eerste single ‘You’re Gonna Need Somebody On Your Bond’, een elektronisch getinte versie van de klassieker van Blind Willie Johnson, is een voorbode van hoe verrassend de rest van zijn plaat gaat klinken – in de handen van Nichols blijkt zelfs de 808-drumcomputer een blues instrument. Deze man brengt de klassieke blues naar 2024!

Vandaag was hij afgezakt enkel gewapend met zijn akoestische gitaar en zijn aangename stem. Het feit dat hij niet bekend is bij het grote publiek resulteerde in een magere opkomst want slechts iets meer dan 40 die hards waren op de afspraak en hier zaten er toch wat bekenden bij. In het piepklein zaaltje kreeg je zowaar het huiskamergevoel.

Het optreden startte onder een slecht gesternte want een algehele elektriciteitspanne kwam roet in het eten gooien. Heel Herent in het donker, iedereen had het zich wel anders voorgesteld. Er werd dan gevraagd of iedereen akkoord was om Buffalo een korte set te laten spelen en niemand had daar bezwaar tegen. Er werden enkele spots op batterijen gevonden die een intiem gevoel gaven en toen kwam uiteindelijk Buffalo Nichols het zaaltje binnen voor een set van 45 in plaats van de voorziene 70 minuten. Uniek dit.

Met ‘Lost & Lonesome’, song uit zijn eerste album, ging Buffalo van start. Onmiddellijk gebruikmakend van zijn slide. Zijn fingerpicking werk is uitstekend en de man weet duidelijk waar hij mee bezig is. Dat was ook te horen bij ‘These Things’.

Zijn songs zijn pakkend en in de beste traditie van de oude meesters zoals ‘Another Man’ of ‘Sick Bed Blues’. Buffalo kent ook zijn klassiekers en brengt een ode aan de grote Charlie Patton met ‘I Know My Time Ain’t Long’. Schitterende versie by the way, eentje waar zijn warme stem goed bij past.

Hij grijpt vooral terug naar de songs van zijn eerste plaat, maar daar heb ik totaal geen probleem mee, gezien ik die persoonlijk heel wat authentieker vind dan zijn laatste schijf en dat bewijst hij weer met ‘Living Hell’ en ‘How To Love’. De 45 minuten waren wel heel snel voorbij en voor we het wisten was het laatste nummer van de verkorte set ook al voorbij. Hoe jammer was dat? Gelukkige bleek Buffalo bereid om er nog eentje aan te breien en kregen we het schitterende ‘You’re Gonna Need Somebody On Your Bond’ van Blind Willie Johnson.

Kort maar wel heel goed in mijn ogen. Jammer van de panne, want ik denk dat de meesten wel op hun honger zijn blijven zitten. We kunnen slechts hopen dat de man snel terug naar onze contreien afzakt want je kan hem, kwalitatief, wel plaatsen in de rij samen met mensen als Guy Davis of Eric Bibb.

Marcel